Artikel 16 en artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) vormen de rechtsgrondslag van het voorstel.
Artikel 16 VWEU voorziet in een specifieke rechtsgrondslag voor de vaststelling van voorschriften betreffende de bescherming van natuurlijke personen ten aanzien van de verwerking van persoonsgegevens door de instellingen van de Unie, door de lidstaten bij de uitoefening van activiteiten die binnen het toepassingsgebied van het recht van de Unie vallen, alsmede voorschriften betreffende het vrij verkeer van die gegevens. Aangezien elektronische communicatie waarbij een natuurlijke persoon betrokken is, normaal gezien als persoonsgegevens wordt aangemerkt, moet de bescherming van natuurlijke personen ten aanzien van de privacy van de communicatie en de verwerking van deze gegevens, op artikel 16 worden gebaseerd.
Daarnaast beoogt het voorstel de bescherming van communicatie en daarmee verband houdende rechtmatige belangen van rechtspersonen. De inhoud en de reikwijdte van de rechten krachtens artikel 7 van het Handvest zijn in overeenstemming met artikel 52, lid 3, van het Handvest, dezelfde als die welke in artikel 8, lid 1, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) zijn neergelegd. Wat de reikwijdte van artikel 7 van het Handvest betreft, bevestigen de rechtspraak van het Hof van Justitie (9) en van het Europees Hof voor de rechten van de mens (10) dat beroepsactiviteiten van rechtspersonen niet mogen worden uitgesloten van de bescherming van het recht dat door artikel 7 van het Handvest en artikel 8 van het EVRM wordt gegarandeerd.
Aangezien het initiatief een tweeledig doel heeft en het onderdeel bescherming van communicatie van rechtspersonen en het doel om de interne markt voor elektronische communicatie te voltooien en de werking daarvan te garanderen, wat dit betreft niet als louter bijkomstig kan worden beschouwd, moet het initiatief ook op artikel 114 van het VWEU zijn gebaseerd.
